Met Valentijn hadden we het genoegen bij Jan Vanden Bon van het degustatiemenu te genieten. Je weet dat je in een sterrenzaak zit en dan zijn de verwachtingen ook hoog gespannen. Nog voor we het menu hadden besteld, kregen we al een ruim hapjesbord voorgezet, lekker, maar waarom meteen de hele batterij op de tafel losgelaten. Waarom niet wat opbouw? En daarmee zitten we bij de kern van de ervaring van deze middag. Alle gerechten waren voortreffelijk bereid, de kok is zonder enige twijfel een vakman, maar soms zie je in het bord door de bomen het bos niet meer. In het extra hapje verdronk de oester in de garnituur. De foie gras was perfect, zowel de portie als het product als de begekeiding, maar de coquilles (warm, mooi gebakken en koud, in grove tartaar) kregen het gezelschap van heerlijke gerookte zalm en een fantastisch palet aan groentjes, maar de eenheid van het gerecht was zoek. Bij de kreeft, de griet (misschien het meest zuivere bordje) en de zwezerik was telkens het hoofdingrediënt net iets te karig voorhanden om met de diverse garnituren tot een evenwichtig huwelijk te komen. Het dessert rond aspecten van peer was dan weer een voltreffer. Ook voor de koffie en het begeleidende zoets niets dan lof. Mevrouw houdt gedecideerd de touwtjes strak in de bediening, en vindt in haar dochter een frisse en uiterst charmante antagoniste.