Het Chateau Mylord doet wat kader betreft zijn naam alle eer aan. Een mooie oprijlaan brengt je naar een klein kasteeltje, waar je met grandeur en warmte wordt ontvangen in een mooie hall met trap. Iedereen eet aan een ruime tafel, perfect verzorgd en door de setting hoef je niet in het bord van je buren te kijken. Voldoende ruimte en hoge plafonds eigen aan het gebouw laten je toe echt aangenaam te tafelen. We gingen voor het menu gewijd aan de truffel. Een beetje een risico omdat truffel al snel kan overheersen maar dit bleek achteraf ongegrond. Bij het aperitief (uitstekende huischampagne) kregen we meteen een assortiment van heerlijke hapjes waaronder een sushi tartaar, een mosselemulsie, schelvis en espuma van garnalen. Meteen een aangename trend gezet voor het menu. Dit menu werd aan een perfect tempo geserveerd met voldoende rust tussen de gangen. Het eerste gerecht was op basis van oester en kiwi en hierin smaakte de truffel nog het meeste door. Voor alle volgende gerechten was de truffel ergens aanwezig (in de saus of in een schilfer) maar was hij nergens meer de dominantie op het bord. Tweede voorgerecht was een variatie op surf en turf met kreeft in combinatie met kalf. Daarna tong in combinatie met schorseneer. Het hoofdgerecht was op basis van bressekip. Daarna volgenden twee desserts waarvan het ijs met ganzelever ons zeer kon smaken. Het chocoladedessert dat dan nog volgde was opnieuw een voltreffer met ondermeer een lekkere sponscake. Alle gerechten kwamen met zorg en mooi afgewerkt op tafel. Ze gaven ook blijk van een goede verhouding van smaken. Werkelijk nergens vond ik het vreemd, ook niet bij de ingrediënten die ik persoonlijk minder mag zoals de oester en schorseneer. Zo zie je maar als je die dingen smaak kan meegeven dat die ook vlot binnengaan. De maaltijd werd besloten met een assortiment van zoetigheden waaronder macarons, peperkoek, nog meer fijne chocolade en een rijstpapje met safraan en ananas. Wijnliefhebbers als we zijn kiezen we meestal zelf voor onze wijnen maar bij ons eerste bezoek had de sommelier ons overtuigd van zijn kunde zodat we ook deze keer ons lot in zijn handen legden. Het was alweer een risico want alle wijnen kwamen van hetzelfde Franse wijnhuis. Toch wist hij wonderwel weer de juiste wijnen te combineren bij de gerechten. De sommelier is zeker een meerwaarde voor dit restaurant temeer daar hij ons telkens weer in het Nederlands ook de nodige uitleg verschafte. Bij ons eerste bezoek twee jaar geleden waren we al overtuigd en in die mate dat bij onze terugkeer nu we zelfs een menu durfden kiezen, waar we in een onbetreden eettempel nooit zouden aan begonnen zijn. Voorwaar verdienen de broeders Thomaes ten volle hun twee Michelinsterren en als ze deze kwaliteit aanhouden zullen zij en wij er nog lang genot van hebben en voor een all-in prijs van minder dan 200 Euro pp krijg je waar voor je centen.
4