LIJSTERBES

Het restaurant is heel duur, daar gaan we niet zot over doen. We zijn er al 1 maal geweest en ok het was lekker maar om tegen die prijs te gaan eten kan ik op andere plaatsen ook eten en misschien veel goedkoper. Nee ik denk niet dat we terug zullen gaan. Maar het was er aangenaam, het personeel was ook vriendelijk.

"Neen, mama heeft gezegd dat ik mag helpen!" In volle vaart vliegt ze van het warme salon naar de industriële keuken. Het beleefd gebaar waarmee de sommelier het dochtertje des huizes achter de schermen wou begeleiden had niet het verhoopte effect... Wij voelden ons daarentegen meteen uitgenodigd om te ontspannen en te genieten. Enkele contrastrijke amuses, kleur- en smaakgewijs, werden opgediend: rode biet, witte geitenkaas, olijven en een peperkoeken fortunecookie. In een hap was alles uit beeld en namen andere zintuigen het over. Die waren tevreden over smaak, textuur én geur. Dat gevoel hield stand bij het eerste voorgerecht. Onze ogen werden opnieuw ingeschakeld en zagen een grafisch uitdagend bord. Mocht Mondriaan ooit overschakelen naar niet-primaire kleuren hij had dit beeld kunnen scheppen. De jonge wortelen leken de hoofdrol te spelen op de menukaart maar op het bord waren het de smaakvolle groentenzalven die ons applaus mochten aannemen. Ze bleven nazinderen op onze smaakpapillen. Dat mocht even duren gezien er nadien een fase aanbrak waarin de wijnen meer dan de gerechten het voortouw namen. Was de mineraliteit van de wijn zo hoog? Waren de smaken van de borden te introvert? Het was een harmonie van beiden. De lamszwezerikken werden begeleid door hopscheuten die, ondanks hun goede kwaliteit, het gerecht niet memorabel maakten. Plaats dat bord in balans met een overheersende wijn en je krijgt onevenwicht. Uiteraard mag er een moment zijn waarop onze smaakpapillen het rustiger aan mogen doen, doch we houden ze graag wakker. Wanneer ik de Portugese harde kaas proefde was het rustig snoozen voor het ontwaken meteen voorbij. De zilte smaak was werkelijk genieten en ik hoopte dat het smeltproces traag zou verlopen... Nadien was er het zoete half-uurtje. Cheesecake werkt duidelijk graag samen met rabarber en aardbeien. Het dessert was voorafgegaan door een bedenkelijke blik van de ober: "kaas én dessert, juffrouw?" Zijn verwondering had me gelukkig niet weerhouden van dit zoute én zoete genot. Daar waar de gastvrouw des huizes ons op een schoenmaatje 26 voorbijschrijdt is er volgens mij trouwens maar één regel: laat het smaken!

Dan zoek je met je huwelijksverjaardag een goed restaurant - geen risico nemen:chefkok van op den tv.. ! Goede raad: spaar véle véle euros! Slechte bediening: als je het verschil tussen kip en eend niet kent, en geen sardine kan beschrijven?!? je krijgt een mooie kaart die je een half uur kan bekijken (neem ondertussen nóg een apperitief) om uiteindelijk het menu te moeten volgen... want er is niets in huis... Jekomt van tafel met GROTE HONGER! Slecht restaurant prijs/kwaliteit

In dit uitzonderlijke restaurant is het heerlijk vertoeven. Wij vierden er onder andere oudejaarsavond in 2007 (met muziek en dans!) en hadden er een lunch voor de trouw van mijn schoonzus in juli 2008. Je zou er elke week willen gaan eten maar je betaalt natuurlijk voor zo'n hoge kwaliteit. De porties zijn groot genoeg. Zeer lekkere kazen. Aanrader voor iedereen die graag betaalt voor het beste eten.